Koud, winderig, vroeg en adembenemend, zo kan je de morgen die dag omschrijven. Je kan niet iedere dag ontwaken met een uitzicht op de fjorden en de Trolltunga. Het was dan ook een moment dat we dan ten vollen hebben opgenomen.
Na een kleine foto’s sessie en nog even stil te staan bij het ongelofelijke uitzicht was het tijd om te vertrekken.
De terugweg was anders. Het was wederom adembenemend, maar op een andere manier. In de heenweg was het weer eerder bewolkt en kwamen we vele mede-hikers tegen. Dit was nu niet het geval. Een helder blauwe lucht met een silverwit licht dat het landschap deed ontwaken, gaaf ons een heel andere indruk van de omgeving.
Probleem
Eens terug beneden, hadden we een klein probleem. Er waren geen shuttlebussen voorzien, wat wou zeggen dat we nog eens 7km extra moesten lopen naar een andere parking , iets lager gelegen. Gelukkig konden we dit probleem op lossen door een vriendelijk Noors stel mee te liften.
Zwart gat
Beide waren we heel euforisch en opgelicht. We waren in ons doel was geslaagd, zonder te veel tegenslag. Maar doordat we zo naar dat moment hadden toegeleefd, vielen we in een zwart gat. Het krijgen van zo’n terugslag hadden we echt niet verwacht. Normaal gingen we nog een dag vertroeven in Odda, maar beide waren we uitgeput en hadden we allebei stiekem onze zinnen al gezet op de terugweg.
En dat deden we dan ook. We besloten om al een stuk terug te rijden en ons daar een leuke kampeerplek te zoeken.
Of dit een goede beslissing was zie je in onderstaande video of lees je hier.
Geen Reacties